[NL]
Het Torentje van de Blanckenburgh is een rijksmonument in Beuningen in de provincie Gelderland. Het torentje is het enige overblijfsel van het kasteel De Blanckenburgh. Het bouwwerk was de noordwestelijke hoektoren en tevens toegangspoort tot het kasteel. Het kasteel dateert uit de eerste helft van de 15e eeuw en is waarschijnlijk tijdens de Tachtigjarige Oorlog verwoest door Prins Maurits. Het monument is niet toegankelijk voor publiek.
Geschiedenis
Voorheen bevond zich op de plek van het kasteel Het Hof Wilderberg. Dit was eigendom van een ridderlijk geslacht uit de 12e eeuw dat zich noemde naar het dorp dat in een kerkelijke bron uit 1198 aangeduid wordt met de parochie "Bonigge" (Beuningen). Het belang van de locatie was zeer waarschijnlijk gelegen in de Romeinse weg die daar liep.
De hoofdburcht van kasteel De Blankenburgh (ook wel geschreven als Blankenburg of Blankenborg) is gebouwd door Johan van Appeltern. Het kasteel had dubbele grachten en is oorspronkelijk als versterking gebouwd. Het had twee vrijstaande torens op het binnenterrein waarvan er dus nog één resteert. Dit was de toegangspoort aan de noordelijke zijde en had een ophaalbrug. Hiervan zijn de aanzetten nog te zien. Ook waren er enkele bijgebouwen. Rondom het kasteel lag een tuin en boomgaard.
Het kasteel is in de 16e de eeuw al gedeeltelijk verwoest door Prins Maurits, maar mogelijk ook al in 1526 door de Nijmegenaren. Desondanks werd het tot en met de 18de eeuw bewoond. Uit deze tijd (1740) is een penseeltekening bewaard gebleven. De burcht is hierop reeds in vervallen toestand te zien. De hoofdburcht is echter wel bewoond en de twee torens zijn nog aanwezig. De overgebleven toren staat op de voorgrond (westelijke gevel) en er is een aantal details te zien die vandaag nog zichtbaar zijn. In 1863 worden de restanten dan toch gesloopt. In datzelfde jaar wordt er op het terrein ten noorden van de gesloopte burcht een boerderij met schuur gebouwd. Deze boerderij kreeg ook de naam "Den Blanckenburgh" en heeft nu de gemeentelijke monumentenstatus.
Bouwkundig
Het vierkante bakstenen torentje heeft een muizetandlijst en een tentdak met een smeedijzeren windwijzer. De muren zijn 82 cm dik, het grondplan meet 4x4 meter en toren is 12 meter hoog. De toren heeft een kelder, twee bovengrondse bouwlagen en een zolder. De voet van de toren en de kelder zijn bij het dempen van de slotgracht onder het maaiveld verdwenen waardoor de toren korter oogt dan hij werkelijk is. Uit de schietspleten van de toren is op te maken dat het om een serieus verdedigingswerk ging. Aan flanken van de poorttoren zijn nog de aanzetten van de westelijke en noordelijke ringmuur te zien.
Eigendomsgeschiedenis
- In de 14e en 15e eeuw in bezit van de Van Apelterns
- In 1447 gekocht door jonkvrouwe Ot van Egmond
- Daarna in bezit van Frederik van Egmond
- In 1462 eigendom van Gijsbert van Welderen, een Nijmeegse schepen.
- Vervolgens bezit van Clase Vijgh tot Blankenburg, kleinzoon van Gijsbert
- In 1521 eigendom van Hedrik Vijgh tot Blankeburg, maar het kasteel wordt bewoond door Roelof van Ewijck (later schout van Nijmegen)
- Vanaf 1591 bezit van Otto van Wijhe van Echteld door huwelijk met de dochter van Hendrik Vijgh
- Tot 1774 blijft het in bezit van de familie van Wijhe
- In 1774 gekocht door de minder aanzienlijke familie Vermeulen
- Later door vererving in handen gekomen van familie Goyaers
- In 1951 gekocht door P.H.M Claassen
- Sinds 1987 eigendom van de Gemeente Beuningen
De Monumentenstichting Baet en Borgh heeft in 1985 de toren in erfpacht verworven. Deze stichting onderhoudt en beheert thans het monument. In 1987 is de toren die bijna op instorten stond met subsidies gerestaureerd. Tijdens de restauratie zijn de contouren van de burcht weer enigszins zichtbaar gemaakt in het grasveld.
Bron: Wikipedia (
visit link)
[EN]
The Torentje van de Blanckenburgh ("Tower of De Blanckenburgh") is a national monument in Beuningen in the province of Gelderland. The tower is the only remnant of De Blanckenburgh castle. The structure was the northwest corner tower and also the gateway to the castle. The castle dates from the first half of the 15th century and was probably destroyed by Prince Maurits during the Eighty Years' War. The monument is not open to the public.
History
The Hof Wilderberg used to be on the site of the castle. This belonged to a knightly family from the 12th century that named itself after the village that is referred to as the parish "Bonigge" (Beuningen) in an ecclesiastical source from 1198. The importance of the site was most likely located in the Roman road that ran there.
The main castle of De Blankenburgh Castle (also written as Blankenburg or Blankenborg) was built by Johan van Appeltern. The castle had double moats and was originally built as a fortification. It had two free-standing towers in the inner courtyard, of which only one remains. This was the entrance gate on the northern side and had a drawbridge. The beginnings of this can still be seen. There were also some outbuildings. Around the castle was a garden and orchard.
The castle was partially destroyed in the 16th century by Prince Maurits, but possibly also in 1526 by the people of Nijmegen. Nevertheless, it was inhabited until the 18th century. A brush drawing from this time (1740) has been preserved. The castle can already be seen in its dilapidated condition. However, the main castle is inhabited and the two towers are still present. The remaining tower is in the foreground (western facade) and shows some details that are still visible today. In 1863 the remains were demolished anyway. In the same year, a farm with barn was built on the site to the north of the demolished castle. This farm was also named "Den Blanckenburgh" and now has municipal monument status.
Architectural
The square brick turret has a mouse-tooth frame and a tent roof with a wrought-iron weather vane. The walls are 82 cm thick, the floor plan measures 4x4 meters and the tower is 12 meters high. The tower has a basement, two above-ground storeys and an attic. The base of the tower and the cellar have disappeared below ground level when the moat was filled in, so that the tower appears shorter than it really is. From the shooting slits of the tower it can be concluded that it was a serious defense work. The beginnings of the western and northern ring walls can still be seen on the flanks of the gate tower.
Ownership history
- In the 14th and 15th century owned by the Van Apelterns
- Bought in 1447 by damsel Ot van Egmond
- Afterwards in possession of Frederik van Egmond
- Owned in 1462 by Gijsbert van Welderen, a Nijmegen alderman.
- Subsequently owned by Clase Vijgh tot Blankenburg, grandson of Gijsbert
- Owned by Hedrik Vijgh tot Blankeburg in 1521, but the castle is inhabited by Roelof van Ewijck (later Schout van Nijmegen)
- Owned by Otto van Wijhe van Echteld from 1591 through marriage to the daughter of Hendrik Vijgh
- Until 1774 it remains in the possession of the van Wijhe . family
- Purchased in 1774 by the less prominent Vermeulen family
- Later by inheritance came into the hands of the Goyaers family
- Bought in 1951 by P.H.M Claassen
- Owned by the Municipality of Beuningen since 1987
The Baet en Borgh Monument Foundation acquired the tower on a long lease in 1985. This foundation currently maintains and manages the monument. In 1987, the tower that was about to collapse was restored with subsidies. During the restoration, the contours of the castle have been made somewhat visible again in the lawn.
Source: Wikipedia (see above url, in Dutch)