Roger Martens, Membruggen, Riemst, Limburg, Belgium - World War II Memorials / Monuments on Waymarking.com

NL


Roger Martens werd op 25 juni 1922 in Membruggen geboren. Hij was een slimme jongen, die bovendien actief was in verschillende verenigingen. Na zijn middelbare school kreeg hij dan ook de kans om te gaan studeren, eerst in Leuven, vervolgens in Luik. Helaas gooide de oorlog roet in het eten. Bij de mobilisatie was Martens nog te jong om opgeroepen te worden voor het Belgische leger.
Na de Belgische capitulatie wilde hij niet lijdzaam toezien hoe de Duitsers hun wil voor de tweede maal in 25 jaar aan het Belgische volk oplegden. Veel oudere mensen konden zich nog goed de verschrikkelijke bezetting tijdens WOI herinneren. Ook jongeren kenden veelal de verhalen over Duitse terreurdaden.

Kort na het uitbreken van de oorlog besloot Roger Martens daarom om 'weerstander' te worden. Hij sloot zich aan bij het Geheim Leger, waar hij dankzij zijn intelligentie en zijn hoge opleiding snel in rang op wist te klimmen. Uiteindelijk werd hij bevelhebber van de weerstandsbrigade van Tongeren.

Eind 1943 werd Martens opgepakt en opgesloten in Hasselt. Ook verbleef hij een tijd in de gevangenis van Sint-Gillis. Net als veel andere Belgen kwam hij hierna terecht in het kamp Esterwegen, tot hij op 6 januari 1944 werd overgebracht naar de beruchte gevangenis van Gross-Strelitz.

In Gross-Strelitz, in Zuid-Polen, zaten hoofdzakelijk Belgische politieke gevangenen, maar er waren ook Nederlanders en Fransen opgesloten. Vrijwel alle dissidenten die hier zaten waren in afwachting van hun 'proces'. Met uitzondering van mensen die geselecteerd werden voor nabijgelegen werkkampen of munitiefabrieken, zaten gevangenen hier dag en nacht in eenzame opsluiting. Roger Martens heeft waarschijnlijk een tijd doorgebracht in Laband, een subkamp van Gross-Strehlitz en één van de beruchtste werkkampen van Nazi-Duitsland.

Op 24 juli 1944 werd Roger Martens veroordeeld door het Volksgericht van Breslau. Het was een schijnproces met maar twee mogelijke uitkomsten: Een doodvonnis of een levenslange straf in een werkkamp. Wat de straf voor Martens precies werd is onbekend, omdat zijn dossier net als vele anderen verloren ging aan het eind van de oorlog.

Na verblijven in diverse kampen kwam Roger uiteindelijk terecht in Buchenwald, het immense werkkamp in de Duitse deelstaat Thüringen. Hier verbleef hij tot april 1945.
Toen het Amerikaanse leger naderde werd het kamp in allerijl geevacueerd. Roger Martens was één van de vele duizenden die mee moesten in de beruchte 'dodenmarsen'. Terwijl de meeste dodenmarsen in westelijke richting voerden, op de vlucht voor het Rode Leger, moesten de gevangenen van Buchenwald 'vluchten' voor de Amerikanen. Vanuit Buchenwald en de tientallen omliggende kampen liepen de verzwakte kampbewoners vele tientallen kilometers in oostelijke richting. Martens was hoogstwaarschijnlijk één van de ruim 1800 ernstig verzwakte mensen die half april in de buurt van Halle in een trein werden geladen die op weg ging naar Tsjechië. Op 21 april maakte de trein een tussenstop in het bedevaartsoord Mariaschein (tegenwoordig Bohosudov), enkele kilometers ten zuiden van de Duitse grens. In de twee dagen dat de trein hier stilstond werden de doden uit de trein gehaald. Onder de 313 slachtoffers die tijdens de treinreis waren omgekomen was naar alle waarschijnlijkheid ook Roger Martens. De lichamen werden aanvankelijk samen 'begraven' in een verlaten steenkolenmijn. De trein met de overlevenden reed verder naar Zihla, waar hij op 27 april bevrijd werd door het Rode Leger. Na het eind van de oorlog werden de doden uit de mijn gehaald en begraven in een massagraf.
Het duurde een hele tijd voordat het slechte nieuws het thuisfront bereikte. Op 2 juli 1945 werd er in Membruggen symbolisch een begrafenisplechtigheid voor Roger Martens gehouden. Het hele dorp liep uit, een groot aantal hoogwaardigheidsbekleders en vooraanstaande leden van het Geheim Leger volgden de rouwstoet. Ook waren er enkele mensen aanwezig die de kampen wel overleefd hadden, gekleed in hun kampkleding. De stoet werd in het Belang van Limburg als 'zeer indrukwekkend' beschreven.
Een aantal Belgische leden van de Gestapo werden later berecht door het gerechtshof in Hasselt. De moeder en de tante van Roger getuigden tegen de beschuldigden.

In Membruggen werd er al zeer snel een monument opgericht, op een prominente plaats, meteen bij de ingang van de kerk. Ook in de hal van de kerk kwam er een gedenksteen. Bovendien werd er een straat naar Martens vernoemd.
Omdat hij zijn leven had gegeven voor het vaderland kreeg Martens postuum een groot aantal eremedailles toegekend. In 1954 mocht zijn moeder namens hem de Leopoldsorde in ontvangst nemen.




EN



Roger Martens was born on 25 June 1922 in Membruggen. He was a smart boy, who was also active in various associations. After his secondary school he was given the opportunity to study, first in Leuven, then in Liege. Unfortunately, the war threw a spanner in the works. During the mobilization Martens was still too young to be called up for the Belgian army.
After the Belgian capitulation, he did not want to passively watch the Germans impose their will on the Belgian people for the second time in 25 years. Many older people could still remember the terrible occupation during WWI. Young people also often knew the stories about German terrorist acts.

Shortly after the outbreak of the war Roger Martens therefore decided to become a 'resistance'. He joined the Secret Army, where he, thanks to his intelligence and his high education, quickly gained rank. Eventually he became commander of the resistance brigade of Tongeren.

At the end of 1943 Martens was arrested and imprisoned in Hasselt. He also spent a time in the prison of Saint-Gilles. Like many other Belgians, he then ended up in the Esterwegen camp until he was transferred to the infamous prison of Gross-Strelitz on 6 January 1944.

In Gross-Strelitz, in southern Poland, there were mainly Belgian political prisoners, but there were also Dutch and French prisoners. Almost all dissidents who were here were awaiting their 'trial'. With the exception of people who were selected for nearby labor camps or ammunition factories, prisoners were in solitary confinement day and night. Roger Martens probably spent time in Laband, a subcamp of Gross-Strehlitz and one of the most notorious labor camps in Nazi Germany.
On 24 July 1944, Roger Martens was convicted by the Volksgericht van Breslau. It was a mock trial with only two possible outcomes: a death sentence or a life sentence in a labor camp. Exactly what the penalty for Martens became is unknown, because his file, like many others, was lost at the end of the war.

After staying in various camps, Roger eventually ended up in Buchenwald, the immense labor camp in the German state of Thuringia. He stayed here until April 1945.
When the American army approached the camp was evacuated in haste. Roger Martens was one of the many thousands who had to join the infamous 'death marches'. While most of the death marches sailed westward, fleeing the Red Army, the Buchenwald prisoners had to 'flee' for the Americans. From Buchenwald and the dozens of surrounding camps, the weakened camp residents walked many tens of kilometers in an easterly direction. Martens was probably one of the more than 1,800 severely weakened people who were loaded in a train near Halle in mid-April, on their way to the Czech Republic. On 21 April the train made a stop at the pilgrimage site of Mariaschein (now Bohosudov), a few kilometers south of the German border. In the two days that the train stopped here, the dead were taken off the train. Among the 313 victims who had been killed during the train journey were probably also Roger Martens. The bodies were initially 'buried' together in an abandoned coal mine. The train with the survivors drove on to Zihla, where he was liberated by the Red Army on 27 April. After the end of the war, the dead were taken from the mine and buried in a mass grave.
It took a long time for the bad news to reach the home front. On 2 July 1945 a funeral ceremony for Roger Martens was held symbolically in Membruggen. The whole village ran out, a large number of dignitaries and prominent members of the Secret Army followed the funeral procession. There were also some people present who did survive the camps dressed in their camp clothes. The procession was described as 'very impressive' in the 'Belang van Limburg'.
A number of Belgian members of the Gestapo were later tried by the court in Hasselt. The mother and the aunt of Roger testified against the accused.

In Membruggen a monument was erected very quickly, in a prominent place, right at the entrance of the church. A memorial stone also came into the hall of the church. In addition, a street was named after Martens.
Because he had given his life for the homeland, Martens was awarded a large number of honorary medals posthumously. In 1954 his mother received the Leopold Order on his behalf.

Property Permission: Public Access instructions: Churchyard cemetery Website for Waymark: [Web Link] Location of waymark: Zagerijstraat Riemst, Limburg Belgium 3770 Commemoration: Outstanding service in the secret army Date of Dedication: Not listed Access times: Not listed

Visit Instructions:
Include a photo containing, at minimum, the monument and your GPSr. We'd prefer a photo containing YOU at the monument, but we understand that some people are camera-shy.
Also include a bit about your visit here.

Recent Visits/Logs:

There are no logs for this waymark yet.